Arkadiusz Pacholski

Arkadiusz Pacholski

Urodził się w Kaliszu w 1964. Arkadiusz ukończył Liceum im. Adama Asnyka, potem studia historyczne na Uniwersytecie Wrocławskim ze specjalnością nauczycielską. Po ukończeniu studiów został dziennikarzem, pracując w regionalnych mediach. Na blisko 5 lat przeniósł się do Warszawy, gdzie dla drugiego programu TVP tworzył cykle telewizyjne, by później wrócić do pracy w gazecie. Jednocześnie publikował teksty eseistyczne w prasie literackiej – w „Twórczości”, „Literaturze” i „Arkuszu”.

Po powrocie do Kalisza zamieszkał z matką w domku przy ul. Żołnierskiej, na Majkowie, podmiejskiej dzielnicy Kalisza i przez kilka lat uczył twórczego pisania na filologii polskiej UAM w Kaliszu. Ostatecznie dom sprzedano, a sam Arkadiusz Pacholski ulokował się na poddaszu kamienicy przy ul. Górnośląskiej niedaleko Rogatki, zostając sąsiadem innego artysty, Władysława Kościelniaka.

W 1998 r. został wybranym na radnego Rady Miasta Kalisza. Do końca życia przejawiał pasję społecznikowską, odpowiedzialność za miasto i chęć jego zmiany na lepsze.

Jego pierwociny literackie to pisane w wieku dwunastu-trzynastu lat powieści: o Indianach, potem powieść szkolna, wreszcie wojenna. W liceum wydawał komiks Poważne pisanie przyszło w wieku mniej więcej dwudziestu lat i były to opowiadania, z których dwa opublikował. Debiutował w 1986 w Kaliszu opowiadaniem „Burza” na łamach miesięcznika „Południowa Wielkopolska”.

Szybko przerzucił się na esej, w którym został mistrzem. Wydał 5 książek eseistycznych, a także powieści – pierwsze dwa tomy z zakrojonego na kilkanaście cyklu powieści kryminalno-obyczajowych oraz powieść osadzoną w czasach okupacji. Pierwsze powieści zawierają realia kaliskie.

Eseje, szkice i recenzje publikował m.in. w „Twórczości”, „Literaturze”, „Kwartalniku Artystycznym”, paryskiej „Kulturze”, „Midraszu” i „Nowych Książkach”. Od roku 2000 pisał artykuły o różnej tematyce dla „Gazety Wyborczej” i innych pism.

Twórczość Arkadiusza Pacholskiego od początku była doceniana i nagradzana. „Pochwała stworzenia” otrzymała wyróżnienie Fundacji Kultury w Warszawie i Nagrodę Fundacji Turzańskich w Toronto. W 1999 roku wyszła druga książka, „Widok z okna na strychu”. Za obie publikacje autorowi przyznano Nagrodę im. Kościelskich w Genewie. Propagował literaturę, zapraszając do stworzonego przez siebie cyklu spotkań pod nazwą „Salon Literacki” polskich pisarzy. Był prezesem stowarzyszenia Kalisz Literacki, pomysłodawcą i kuratorem projektów artystycznych, współzałożycielem i pierwszym prezesem stowarzyszenia Rowerem do Nowoczesności.

Ostatni przystanek na drodze zawodowej znalazł w Miejskiej Bibliotece im. Adama Asnyka w Kaliszu. Redagował rubrykę literacką z recenzjami książek na stronie biblioteki.

Zmarł w wieku 56 lat, 11 stycznia 2021; został pochowany na cmentarzu na Tyńcu w Kaliszu.