Dodano: 26 maja 2024
Złote Pióro 3: Pleonazmy w datach
Pierwsze pytania do klubu skierował nasz kolega Karol. Dziś będzie mowa o konstrukcjach z użyciem dat (w maju/w miesiącu maju) oraz ubiorów (założyć, włożyć, ubrać).
Jeśli chodzi o połączenie w miesiącu maju, trzeba je uznać za pleonazm. Wystarczy powiedzieć w maju. Wyjaśnienie tej kwestii znajdziemy w archiwum Poradni Językowej PWN (2015 r.):
Wyrażenia w miesiącu styczniu, miesiącu lutym itd. to klasyczne przykłady pleonazmów, a więc błędy leksykalne. Tego rodzaju formacje nie są dopuszczalne w żadnej z odmian stylowych polszczyzny, nawet w języku urzędowo-kancelaryjnym.
Trudno zaś jednoznacznie potępić zdanie rozpoczynające się od W dniu 3 maja. Oto dalsza część wykładni:
Nieco inaczej ma się sprawa z konstrukcjami typu: dzień 3 września, w dniu 3 września czy z dnia 3 września (ewentualnie z użyciem skrótu: dn.). Wydawnictwa poprawnościowe dopuszczają ich użycie w stylu oficjalnym i urzędowym. Za usterkę można uznać posługiwanie się nimi w innych odmianach polszczyzny.
Adam Wolański
Oczywiście można napisać: 3 maja obchodziliśmy rocznicę uchwalenia konstytucji. Taka konstrukcja jest poprawna, ale często unikamy jej, gdyż nie pozwala zacząć zdania dużą literą, chyba że cyfrę 3 zapiszemy słownie. Chętniej więc piszemy Dnia 3 maja (...).
Przestrzegam zaś przed błędną formą określania daty: 3 maj. To jest 3 (w domyśle dzień) maja. Można by żartobliwie powiedzieć, że maj jest jeden w roku, więc nie może być trzeci maj. W pieśni „Witaj, majowa jutrzenko” z dzisiejszego punktu widzenia występuje zatem błąd: Witaj maj, trzeci maj.
Dalsza część pytania dotyczy ubiorów. Według „Słownika języka polskiego PWN” czasownik ubrać się ma dwa znaczenia:
- «włożyć na siebie ubranie, obuwie, nakrycie głowy»
- «kupić sobie ubranie lub kazać sobie je uszyć; też: nosić ubranie w jakiś sposób»
W Poradni Językowej znajdziemy też wyjaśnienie z 2003 r.:
Konstrukcje typu ubrać sweter to małopolski regionalizm, powstały pod wpływem języka niemieckiego. W polszczyźnie ogólnej, w komunikacji ponadregionalnej, należy używać zwrotu włożyć sweter albo ubrać się w sweter.
Mirosław Bańko
Dodam jeszcze ważną rzecz - sweter, a nie swetr. Od dopełniacza w dół w przypadkach zależnych jest swetra, swetrowi, ale w mianowniku musi być sweter.
Ciekawa sytuacja jest zaś z butami, bowiem można je wkładać, ale także wzuwać, choć tej drugiej formy używamy już rzadko, podobnie jak zzuwać, czyli zdejmować. Ubieranie czegoś może kojarzyć się z ubieraniem choinki, więc tego lepiej unikać. Odsyłam do wypowiedzi prof. Mirosława Bańki.
Włożyć coś kojarzy się wprawdzie z wkładaniem do szafy czy szuflady, jednak według zacytowanych źródeł wkładamy też coś na siebie. Jako błąd formę założyć coś na siebie uznaje Poradnia Językowa Uniwersytetu Łódzkiego (2015 r.):
(...)
Nie powinniśmy więc mówić/pisać: założyć ubranie, założyć płaszcz, założyć sukienkę, założyć sweter, założyć garsonkę, założyć marynarkę, założyć buty. Niepoprawne jest także ubieranie płaszcza, czapki czy butów (wskazywałoby bowiem na ubieranie wskazanych części garderoby w kolejne). Tego typu konstrukcje są południowopolskimi regionalizmami, niedopuszczalnymi w polszczyźnie ogólnej.
Poprawne są natomiast konstrukcje typu: założyć krawat, założyć okulary, założyć plecak, założyć torbę, bowiem wskazują na przedmioty, które umieszcza na sobie człowiek.
Słowniki poprawnościowe wskazują, by do określania czynności ubierania się w różne części garderoby używać czasownika 'włożyć’, np. włożyć ubranie, włożyć beret, włożyć kozaki.
Pozdrawiam
Agnieszka Wierzbicka
Słownik PWN aktualnie podaje jednak definicje:
założyć — zakładać
1. «dać początek czemuś»2. «umieścić coś gdzieś»3. «zainstalować jakieś urządzenie»4. «podwinąć brzeg czegoś»5. «pokryć czymś jakąś powierzchnię»6. «zapłacić jakąś należność za kogoś z zamiarem późniejszego jej odebrania»7. «ubrać się lub ubrać kogoś w coś»8. «przyjąć jakieś twierdzenie lub zasadę za podstawę dalszych wywodów lub dalszego postępowania»9. «zaplanować coś»10. «wystąpić do sądu z wnioskiem o wszczęcie postępowania»
Jest tu więc rozbieżność. Możliwe, że wynika ona z zaakceptowania w międzyczasie znaczenia nr 7.
Marcin Galant
https://mbp.kalisz.pl/p,190,klub-milosnikow-polszczyzny-zlote-pioro#skip